Rozdział 4 - Zmiany + ważna notka ...

Mechi - odparłam znużona tym , że j ją już od 10 minut - zaraz spóźnisz się się do szkoły - dodałam , a po chwili usłyszałam stukot butów ..
- Już idę mamo - powiedziała i zjawiła się w kuchni . Wyglądała inaczej .

- Ślicznie wyglądasz - odparłam spoglądając na nią .
- Dzięki - odpowiedziała i zgarnęła z blatu jabłko , konsumując je .
- Nie jesz normalnego śniadania ? - zapytałam - makijaż do szkoły ? -dodałam
- Nie jestem głodna ... - odparła - i to tylko dzisiaj - dodała ..
- Mechi ja wiem o czym myślą dziewczynki w twoim wieku , jesteś chudziutka - powiedziałam podchodząc do niej . Spojrzała na mnie zdziwiona , marszcząc brwi , jednak po chwili zrozumiała .
- Spokojnie , nie odchudzam się , po prostu nie mam ochoty nic jeść - odparła wymijająco ..
- A mogę wiedzieć skąd sukienka i makijaż , przecież tego nie lubisz - odparłam - i szpilki - dodałam
- Mamo jeśli ci to przeszkadza to powiedz - powiedziała wyrzucając ogryzek do kosza ..
- Tak przeszkadza mi to nigdy nie lubiłaś chodzić w sukienkach , a o szpilkach nie wspomną . Pytam skąd ta zmiana  - powiedziałam patrząc jej w oczy ..
- Mamo po prostu , nie ważne - odparła - idę założyć trampki - dodała i  pobiegła na górę , po chwili wróciła .
- Mercedes wiesz , że nie o to mi chodziło - odparłam gdy wróciła .. Nie odezwała cię . - Tata cię podwiezie  , bo spóźnisz się na pierwszą lekcję - dodałam po krótkiej chwili ..
- Nie Katie po mnie przyjdzie - powiedziała ..
- A co z Abrahamem ? - zapytałam
- Spotkamy się w szkole- powiedziała i po chwili zadzwonił dzwonek - to pewnie Katie - odparła i pobiegła w stronę drzwi , chciałam zobaczyć czy tylko Mechi tak wariuje .. Jednak chyba nie ..

- Dzień dobry - odparła zauważając mnie
- Cześć Katie - odparłam z uśmiechem .. - Co słychać u rodziców ? - zapytałam
- Wszystko dobrze - odparła z uśmiechem
- Pozdrów ich - odparłam i się do niej uśmiechnęłam
- Dobra my już idziemy mamo . Pa - odparła szybko moja córka i wyszła .
- Pa - powiedziałam jakby sama do siebie ..
- Kochanie - powiedział Federico - dzwonili z firmy musze jechać wrócę za godzinkę - odparł pocałował mnie w policzek i wyszedł z domu ..
- Pa - odparłam ponownie , czuję się okropnie .. Nie mogę się dogadać z Mechi , Federico ciągle nie ma czasu , jestem załamana .. Wyciągnęłam z kieszeni smartfona i wybrałam numer do Francesci ..
- Halo .
- Fran .
- Co się stało Lu ?
- Przyjdź do mnie . Proszę .
- Zaraz będę .
Rozłączyłam się i poszłam na górę . Wiem , że nie powinnam , ale skierowałam się do pokoju Mercedes , otworzyłam drzwi i podeszłam do jej biurka , jednak tę czynność przerwało mi pukanie do drzwi ..  Zbiegłam na dół i otworzyłam drzwi , w których stała Francesca . Wciagnęłam ją do środka .. Ona popatrzyła na mnie zdziwiona ..
- Musisz mi pomóc - odparłam szybko , spojrzała na mnie dziwnie ..
- O co chodzi ? - zapytała Francesca
- Mechi ostatnio zachowuję się dziwnie - powiedziałam i siadłam na kanapie .
- Mechi dorasta i to dla niej szczególnie trudny okres - powiedziała ja chciałam już coś powiedzieć , ale mi przerwała - nie chcesz brać do świadomości tego , że Mercedes jest już duża , jest nastolatką , dojrzewa , zakochuję się , więc to , że się dziwnie zachowuje to nie jest twój jedyny problem - odparła ...
- Nie wiem czy dam sobie z nią radę - powiedziałam
- Wiesz , że ja zawsze ci pomogę - odparła Fran i mnie przytuliła ..

*******

Przechadzałam uliczkami Włoch , zastanawiając  się  nad swoim beznadziejnym  życiem .. Jedyną rodziną , która  akceptuje jej decyzję to jej brat z którym  w dzieciństwie miała  bardzo dobre  kontakty  . Zastanawiałam się dlaczego obrałam  kierunek Włochy  , dlaczego tutaj chciałam  zacząć  Nowe życie  I dlaczego oderwałam  się o Starego życia  I starych problemów  .. Może  zrobiłam  to , bo myślałam podświadomie,  że spotkam mojego Federa . W tej chwili chciałam  by mnie przytulić i powiedział wszystko będzie dobrze .. Byłam  głupia  Nie chcąc  się  Z nim kontaktować . Myślałam ,że nie jest mi potrzebny do szczęścia  , nawet nie myślałam  , że tak bardzo się myliłam . Byłam  hop do przodu , bo miałam przyjaciół i ukochanego , a on jeszcze nie miał  nikogo ... Rolę  się  odwróciła , on ma szczęśliwą  rodzinę  , a ja nie mam nikogo .. Jestem sama , nie wiem czy mi wybaczy wszystkie moje błędy  , ale spróbuję  .. Usłyszałam po chwili charakterystyczny dla mojego dzieciństwa dźwięk . Obróciłam szybko głowę w prawo i zobaczyłam kawiarenkę " così caffè " . Moje czasy dzieciństwa wróciły , nadal byłam tą samą małą dziewczynką , uwielbiającą swojego brata .. Zawsze gdy przyjeżdżaliśśmy do babci spędzaliśmy tu cały wolny czas . Weszałam do niej i napawałam się zapachem kawy pomieszanej z zapachem moich ulubionych ciasteczkem . Zajęłam wolne miejsce , rozglądając się i wyszukując zmian w tym miejscu , nadal te same ściany w kolorze purpury , odmalowane olejną farbą , niby to samo miejsce , ale inne .. Nagle ktoś dotknął mojego ramienia , a ja zamarłam ..

****************

Jak się podoba rozdział ?

Ciekawe kogo zobaczyła Laura ? 

 

A teraz więcej z informacji .. Podjęłam , albo jeszcze nie decyzję .. Chcę zawiesić bloga ...

 

 

Pewnie chcecie znać powód ...

 

Więc powiem , krótko rozwiewając wszelkie wątpliwości , Nie wiem jak to ubrać słowa .. sama dostrzegam różnicę , samych wyświetleń bloga .. Wierzcie mi lub nie , ale piszę chcąc zainteresować was moim opowiadaniem , a nie zanudzić .. Mówię od razu , nie kłamałam mówiąc , że mam wiele pomysłów na to opowiadanie .. Tylko nie wiem  jak je wpleść .. Przez to wszystko nawet nie mam czasu dla siebie i innych , nie wiem co mówić , zastanawiałam się nad tym długo , próbując podjąć decyzję  satysfakcjonującą i mnie i was .. Jednak mam obawy , przed tym , że jak tu wrócę , nie będę miała do kogo ... Ale mam nadzieję , że tak nie będzie ... Nadzieja matka głupich .. Coś o mnie ...

 

Piszcie co o tym myślicie ?

Bardzo ważna dla mnie jest wasza opinia ... :*

 

Kocham ,

Dodo Comello ;*

Ps . Odpowiedzi pojawią się w najbliższym czasie :*